چطور تصویرسازی ذهنی کنیم؟

تصویر سازی ذهنی چیست؟

به احتمال زیاد برای شما هم پیش آمده که در سمینار یا کارگاه یا کلاسی از شما بخواهند تصویر سازی ذهنی انجام دهید. این کاری است که همه ما روزانه در زندگی خود انجام می‌دهیم هرچند ممکن است در زمان تمرین به نظر پیچیده و مشکل بیاید. به طور مثال اگر از شما بپرسند لباسی که دیروز پوشیده بودین چه رنگی بود یا چه مدلی بود به سرعت تصویر آن در ذهن شما جان می‌گیرد و این یعنی تصویرسازی ذهنی.

تصویر سازی ذهنی چه قدرتی دارد؟

انسان همیشه در ذهن و باور خود در حال رویاپردازی بوده‌. قدرت تصویر سازی در انسان بسیار بالاست و می توان از تصویر ساده شروع کرد و آن را پرورش و گسترش داد. در واقع تصویر سازی ذهنی یعنی تخیل و فکر کردن عمیق و تمرکز کردن روی آن تصویر و به آن انرژی دادن حتی می‌توانیم به آن تا حدی انرژی بدهیم که بتوانیم در دنیای مادی به صورت عینی محقق کنیم.
این تخیل شبیه واقعیتهای بیرونی است و توجه داشته باشید که تصویرسازی ذهنی مهارتی است اکتسابی و براساس خلاقیت و ربطی به هوش و ذکاوت ندارد. برای همه افراد و در تمام سنین کاربردی است.

روانشناسان معتقدند که تخیل بزرگ ترین نیروی ذھن است. دانشمندان می‌گویند انسان می تواند آنچه را در ذهن خود تصور می‌کند خلق کرده و بسازد. شما می‌توانید با استفاده از آن نظام باورهای خود را تحت تاثیر قرارداده و تغییر دهید. به جرأت می‌توان گفت یکی از موثرترین راهھا تصویرسازی ذهنی است.

چارلز فیلمور می گوید: تخیل این توانایی را به آدمی می‌دهد تا خود را از زمان و مکان برون افکند و ورای ھرگونه محدودیت قرار گیرد. گفته می‌شود تصویرسازی ذهنی علاوه بر این که اکتسابی‌ست یک مهارت روانی است که طی آن تصاویر ذهنی مثبت و آشکاری در مغز انسان ایجاد شده یا بازسازی می شود. می‌توان با تصویرسازی ذهنی به آرامش دست یافت.
هنگام تصویر سازی ذهنی ما با ذهن ناخودآگاه سروکار داریم و ذهن نا خودآگاه بین تصاویر واقعی و تصاویر غیر واقعی و ساخته ذهن ما نمی‌تواند تفاوت قائل شود بنابراین نمی‌تواند تشخیص دهد که کدام یک واقعی است از همین نکته می‌توان برای محقق ساختن تصاویرسازی ذهنی استفاده کرد.

چطور تصویر سازی ذهنی انجام دهیم؟

تصویرسازی ذهنی کار سختی نیست به طور روزمره همگی این کار را انجام می‌دهیم اما برای آگاهانه و با هدف مشخص انجام دادن آن می‌توان راه زیر را امتحان کرد:

برای تصویر سازی ذهنی با توجه به اینکه با ضمیرناخودآگاه سروکار داریم باید امواج مغزی در حالت آلفا باشند تا بتوانیم به خوبی این تصویر سازی را انجام دهیم. یکی از راه‌هایی که می‌توانیم سریعتر به حالت آلفا برویم این است که یک موسیقی آرام بخش بگذاریم و به آن گوش دهیم. ابتدا لباسی راحت بپوشید، سپس دراز بکشید در جایی که احساس راحتی می‌کنید یا روی یک صندلی راحت بنشینید و اگر دوست داشتید نور را کم کنید.

چشمان تان را ببندید و چند نفس عمیق بکشید. تصور کنید که به آرامی در یک ساحل زیبا قدم می‌زنید. با هرگام، به این احساس توجه کنید که بیشتر و بیشر آرامش پیدا می‌کنید، زمانی که کاملا آرام شدید، یک منظره دلخواه مثل یک کلبه زیبا، چمنزار یا یک لحظه لذت بخش خاص با دوستان یا خانواده‌تان را مجسم کنید.

زمانی که در منظره مطلوب خود احساس راحتی کردید، تدریجا ذھن خود را به مشکلی که می خواھید حل شود، معطوف کنید. اگر تصاویرمتعددی به ذھن‌تان آمد، یکی از آنھا را انتخاب کرده و تنها روی آن تمرکز کنید. اگر هیچ تصویری به ذهن‌تان نیامد، سعی کنید روی یک حس دیگر تمرکز کنید؛ مثلا صدای رودخانه یا بوی گل‌های وحشی.

اگر این روش‌های گفته شده موثر نبود به این فکر کنید که الان چه احساسی دارید؟ این حس شما چه رنگی می‌تواند داشته باشد؟ چه تصاویری را در ذهن شما می‌سازد؟ در پایان چندبار دیگر نفس عمیق بکشید و حال خود را در حال راه رفتن و قدم زدن در ساحل خیالی‌تان مجسم کنید، درحالی که کم کم نسبت به محیط خود هوشیار می شوید، چشمان‌تان را باز کنید، لبخند بزنید و روز خود را ادامه دھید. در ابتدای کار تصویرسازی ذھنی را برای ١۵ تا ٢٠ دقیقه و حداقل یک بار در روز انجام دهید. اما با تمرین بیشتر مهارت شما افزایش می‌یابد و شما خواهید توانست هربار دقایقی بیشتر تصویرسازی کنید و از فواید آن بهره‌مند شوید.